Hoe is het voor jou om naar de stilte te gaan?

We leven in een tijd waarin we altijd maar druk zijn. Druk op je werk, met je relatie, met je kinderen, je vrienden, je sport, je hobby’s. Eigenlijk zijn er vaak maar weinig momenten dat we echt stil zijn of dat we de stilte opzoeken.

WAT ZOU ER GEBEUREN ALS JIJ NAAR DE STILTE GAAT?

Hoe zou het nu komen dat we ons altijd zo druk maken? Wat zou er gebeuren als we naar de stilte in onszelf zouden gaan? Willen we dat eigenlijk wel? Of maken we ons stiekem onbewust druk, om maar niet te hoeven voelen? Wat zou er in onszelf kunnen opborrelen als we echt stil zijn?

ONTDEKKING

Ik heb zelf afgelopen jaren geleerd en gevoeld dat het een soort ontdekkingsreis is om naar de stilte te gaan. In het begin had ik echt vreselijke moeite om bijvoorbeeld te gaan mediteren. Ik dacht altijd dat ik dan op een kussentje in kleermakerszit moest gaan zitten. Uiteindelijk vind ik dit wel soms wel een fijne houding, maar je kunt natuurlijk net zo goed op een stoel gaan zitten, of mijmerend op een mooi plekje in de natuur of al wandelend mediteren. Jij bepaalt zelf wat prettig voor jou is.

Wat er de afgelopen jaren gebeurde is dat als ik ging zitten en mij bijvoorbeeld ging focussen op mijn ademhaling, dat mijn gedachten steeds minder werden. Heerlijke ontdekking! Even niet al die kopzorgen, die to-do lijstjes, die soms negatieve gedachten die maar bleven ronddwarrelen in mijn hoofd.

Wat er ook gebeurde is dat ik mijn lijf steeds beter ging voelen: en mijn focus ging dan vooral naar de gezonde delen van mijn lijf. (zie ook een vorig blogartikel: vanuit je hoofd in je lijf). In mijn dagelijkse leven was ik zo druk met van alles en nog wat dat ik mijn lijf behoorlijk aan het vergeten was.

EMOTIES MOGEN OOK STROMEN

Terwijl ik mijn gezondheid steeds meer ging voelen kwamen er ook emoties los: soms liepen de tranen spontaan over mijn wangen, soms kwam er boosheid, dan weer een andere emotie. In het begin was ik hier nog wel wat mee aan het strijden… mocht dat er allemaal wel zijn?

Als we gaan strijden met onze emoties dan zeggen we eigenlijk dat ze er niet mogen zijn. Dit zit er vaak al in sinds onze jeugd. Hoe vaak heb jij echt boos mogen zijn als kind? Of hoe vaak werd er niet gezegd: ‘stil maar, het is al goed?’ Maar eigenlijk maken jouw emoties van jou een gezond mens! Los van alle verhalen die er achter de emoties zitten is het heerlijk om eens flink te huilen. Eens goed boos te zijn en dit ook af te reageren door bijvoorbeeld in het bos eens flink te schreeuwen of te schoppen.

Kinderen zijn hierin vaak een mooi voorbeeld. Die zijn soms flink verdrietig of boos en even later zitten ze weer lachend te spelen. Die blijven niet hangen in hun emoties… als ze er maar mogen zijn.

MAAR HOE ZIT HET DAN MET DE STILTE?

Kortom…als je naar de stilte in jezelf gaat, kunnen er soms verrassende dingen gebeuren. Als je dit toelaat , dan mag het stromen in jezelf. Dan mag je volledig met je aandacht bij en voor jezelf zijn. Hoe fijn is dat? Je hebt jezelf altijd bij je, dus dat is handig…. Het is echt een kwestie van gaan doen en blijven volhouden. Dat je een innerlijk besluit neemt, dat je echt tijd voor jezelf en de stilte in jezelf neemt.

DANKBAAR

Ik ben dankbaar dat ik heb geleerd om tijd vrij te maken voor stilte in mijn leven. Op zo’n moment kun je echt weer even met een frisse blik naar jezelf en naar de acties die je aan het ondernemen bent op dat moment kijken. Je bent in volle aandacht aanwezig voor jezelf.  Het geeft zoveel rust, vertrouwen en het heeft verrassende effecten op je lijf en geest: ik zou het iedereen aanraden.

Kijk eens of jij bijvoorbeeld 2x 10 minuten per dag helemaal stil kunt zijn. Zonder telefoon, zonder afleiding. Gewoon ergens gaan zitten en focussen op je ademhaling. En wees nieuwsgierig wat er komt!

Heb je hier graag ondersteuning bij nodig of zou je het graag eens met mij hier over hebben? Van harte welkom voor een kennismakingsgesprek bij Just B Yourself.