“Herken ik veel van mezelf in mijn moeder?” Vroeger zei ik vaak dat ik niet zo op mijn moeder wilde lijken. In ieder geval dat ik bepaalde dingen heel anders zou doen. Ik zag dat ze het best zwaar had in haar leven. Dat ze veel verantwoordelijkheid naar zich toe trok. Ik zie nu dat ze dat uit liefde deed. Uit liefde naar haar ouders, naar het gezin, naar haar werk, naar haar vrienden. Eigenlijk naar iedereen die in haar leven was.
Ze besteedde weinig tijd aan zichzelf. Ze gaf weinig geld uit aan zichzelf. Ze zette zichzelf zeker niet op de eerste plaats. En ze liet wel blijken dat ze eigenlijk niet zo blij was met sommige zaken, maar er veranderde eigenlijk niet zoveel in die situaties. En dat liet ze dan maar zo. Ze maakte zelf niet de keuze om het anders te doen.
En zo ging het eigenlijk door tot aan haar dood. Niet dat ze niet genoot van haar leven, zeker wel. Ze genoot van haar kinderen, de kleinkinderen en van vele mensen en dieren in haar leven. Ze genoot er vooral van als anderen aan het genieten waren. Ze betekende veel voor mensen. Ik ben blij dat ik dat heb kunnen voelen en soms ook heb uitgesproken. (Niet zo vaak, want over gevoelens werd niet zoveel gesproken bij ons thuis.)
En nu zie ik de gelijkenis
Ik nam ook veel verantwoordelijkheid op mij.
Ik besteedde ook weinig tijd aan mezelf.
Ik deed ook veel op mijn werk, ging soms behoorlijk over mijn grenzen heen.
Ik zette mezelf ook niet op de eerste plaats.
Ik genoot ervan als anderen genoten.
Het voelde soms zwaar voor mij op bepaalde vlakken.
Ik was niet altijd zo blij met mijn leven, maar er veranderde eigenlijk niets.
Tot er een kantelpunt kwam in mijn leven
Dat kantelpunt is er eigenlijk vooral geweest toen mijn moeder overleed. Toen ik klachten kreeg, die maar niet overgingen. Toen ik hulp zocht om mij verder op mijn weg te begeleiden. Omdat ik voelde dat ik iets wilde veranderen, maar niet precies wist hoe ik dat kon doen. Toen er prachtige mensen op mijn pad verschenen die mij verder op weg hielpen.
Maar het kantelpunt kwam vooral doordat er een innerlijke verschuiving kwam in mijzelf en ik een heel belangrijk besluit nam.
Ik neem verantwoordelijkheid voor mijn eigen leven
Vanuit liefde heb ik het lang gedaan zoals mijn moeder het deed. Zoals mijn oma en generaties daarvoor het waarschijnlijk al deden. Ik had hun gedrag gewoon gekopieerd. En vanuit liefde het een en ander in mijn rugzak gestopt om hen te ontlasten. (op energetisch niveau) Ook al dacht ik dat ik het anders deed… eigenlijk deed ik hetzelfde. Hier had ik wat opstellingen en begeleiding voor nodig om dit te ontdekken.
Maar toen voelde en besefte ik dat ik mijn eigen leven kan creëren, zoals ik dat wil en verlang. Er is toen al veel veranderd. En die verandering gaat nog elke dag door. Hier is wel wat jaren overheen gegaan en nog elke dag vallen er kwartjes… en valt er van alles samen. Van alles wat ik de afgelopen jaren geleerd heb en door alle inspirerende mensen in mijn leven.
Dit is anders, dit is nieuw!
Dit is genieten van het leven met een grote G. Dit is mijn leven Echt leven en vieren zoals ik dat wil. En is dit één groot feest? Nee, dat is het niet. Ik leer echt van elke ervaring die ik meemaak, de mooie en minder mooie. Ik groei persoonlijk door en geniet steeds meer van de vrijheid die ik in mezelf ervaar. Ik ben steeds meer mijn stralende zelf en geef mezelf toestemming om te kiezen en mijn keuzes te vertrouwen.
Ik voel dat als je éénmaal de verantwoordelijkheid hebt genomen, dat dat proces van ontwikkelen je leven lang doorgaat. Dat je mag vertrouwen dat dat op je pad komt, wat jou verder brengt in dit leven. En je laat groeien.
Dat je mag vertrouwen dat die mensen op je weg komen die jou hierin ondersteunen, vanuit liefde. En ook de mensen die jou triggeren en het je soms wat moeilijk maken. Wat een mooie spiegels…
Ik lijk eigenlijk heel erg op mijn moeder
Nu kan ik zeggen dat ik daar trots op ben.
Want het was een hele lieve vrouw en dat ben ik ook.
Met een groot hart en dat heb ik ook.
Een enorme dieren- en mensenvriend en dat ben ik ook.
Een grote verbinder en dat ben ik ook.
Creatief en dat ben ik ook.
Ik ben dankbaar dat ik op vele facetten op mijn moeder lijk. En ik ben dankbaar dat ik die mooie eigenschappen meeneem en kan uitdragen in de wereld. Vanuit liefde en vertrouwen, vanuit mijn stralende zelf.
Mam, ik houd van je, liefs Adrienne