Heb jij het gevoel dat je bewust leiderschap hebt over jouw leven?

Heb jij het gevoel dat je leiderschap hebt over jouw leven? Of pas je je aan? Aan hoe het hoort, hoe het altijd geweest is? Aan wat anderen ervan vinden of denken?
Dat aanpassen is meestal onbewust trouwens. Dat voelt zo gewoon, zo natuurlijk, het is je tweede natuur geworden. Omdat je dat waarschijnlijk al heel lang doet, vaak al sinds je een kind was.

Kan ik dit zo stellig zeggen?

Ja, omdat ik ervaringsdeskundige was in het aanpassen van mezelf. In allerlei levensgebieden. Of het nu in mijn relatie met partner en bonuskinderen was, of in mijn familie van herkomst, op mijn werk, bij vrienden. Ik was een ster in aanpassen.
Dat aanpassen had natuurlijk een functie. Daar kan van alles onder zitten. Misschien wilde ik graag aardig gevonden worden en niet afgewezen worden. Misschien was het vroeger veiliger om mijzelf wat aan te passen. Er kan van alles onder zitten. Iets wat je vroeger heeft geholpen werkt nu (onbewust) vaak tegen je. Het helpt je niet om je eigen leven te leiden, om leiderschap te nemen over jouw leven.

Wat is jouw verlangen diep van binnen hierin?

Hoe voelt het voor jou om je nu nog regelmatig aan te passen in situaties? Om voorbij te gaan aan wat jij werkelijk wilt? Voor mij was het aanpassen zo gewoon geworden dat ik eigenlijk niet precies meer wist wat ik zelf echt wilde. Mijn verlangens had ik diep weggestopt. Terwijl ik als kind heel goed wist wat ik wilde, grootse dromen had. Maar wat waren die ook al weer? Waar werd ik als kind ook al weer heel blij van?

Jouw hart weet het nog wel

Dat geeft signalen af, net als je lijf. Van die sprankelende ogen als je iets doet waar je heel erg van geniet. Van die fluisteringen die door je heen komen als je een beslissing neemt vanuit je hart en niet vanuit je hoofd. Dat vuurtje in jou wakkert dan weer aan.
Het tegenovergestelde gebeurt ook; als je naar je werk gaat en je voelt je schouders en nek helemaal gespannen worden gedurende de dag bijvoorbeeld.  Of je gaat op familiebezoek en je krijgt last van je maag. Wat wil je lijf je dan zeggen?

Hoe vaak op een dag pas jij je aan?

Het dagelijkse leven slokt je op. Je agenda zit nokvol, je rent en vliegt van het één naar het ander. Je plant af en toe wel wat leuks in voor jezelf, maar dit is sporadisch en op één hand te tellen in de maand. Je lijf begint tegen te sputteren, je familieleden beginnen wat geïrriteerd te raken, op je werk loopt het niet zo lekker. Wat doe jij? Ga je door en door? Voorbij aan je eigen verlangens, die dingen doen waar je echt blij van wordt?

Ho, stop! Waar ben jij?

Wat zeggen ze ook al weer in het vliegtuig bij de instructies? Bij een noodgeval eerst jezelf een zuurstofmasker geven en daarna je kinderen of anderen helpen. Anders lig jij knock-out, voor je het door hebt. Je houdt het vast heel lang vol, maar is dat wat je wilt?
Wat zou er gebeuren als jij nu veel meer naar jouw hart gaat luisteren? Naar de signalen van je lijf? Naar de fluisteringen van je ziel?

Wat zou er dan gebeuren?

Ik zie dat heel veel mooie vrouwen zichzelf behoorlijk wegcijferen in hun leven. Die misschien nog wel een waakvlammetje voelen diep van binnen, maar dat vuurtje is behoorlijk gedoofd. Ik herken ze, want ik was ook zo. Onbewust pas je je heel erg aan en diep van binnen word je er helemaal niet blij van. Maar hoe verander je dit dan? Ik ben ervan overtuigd dat heel veel vrouwen zich onbewust zelf belemmeren in hun leven. Het is zo’n gewoonte, zo’n onbewust patroon geworden. Misschien al generaties lang. Je doet het gewoon zo. Hoe deed jouw moeder dat? En jouw oma?

Eigenlijk een soort van onbewust lijderschap in plaats van bewust leiderschap

Ik zeg dit niet om iemand de schuld ergens van te geven. Maar om je bewust te maken. Bewust te maken dat dit wellicht zo is en dat je dat stiekem van binnen ook wel weet. Je wordt er ook niet blij van. Hoe zou het zijn om die onbewuste patronen/overtuigingen/gedachten eens liefdevol aan te kijken? Er bewust mee aan de slag te gaan? Hoe lang houd je dit leven nog zo vol, zoals je het nu doet?

Ik heb goed nieuws

Je kunt dit doorbreken. Als je je er bewust van wordt, is dat de eerste stap. En waarschijnlijk zijn er heel veel patronen en gewoontes niet eens van jou, maar onbewust overgenomen vanuit je voorouders/ of gecreëerd in je vroege kindertijd.  In opstellingen kun je dit heel mooi zichtbaar maken en ook loslaten en daar laten wat niet van jou is. Wat jou niet meer helpt vandaag. 

Wat besluit jij?

Als jij hier een besluit in neemt en jezelf toestemming geeft dat het klaar is met jezelf aan te passen, dan is dat een heel belangrijke stap. Zolang je intern niet die beslissing neemt zal het doorgaan, zoals het is. Het is echt een proces van binnen naar buiten. En het mooie is; als jij besluit hiermee aan de slag te gaan dat er in jouw nabije omgeving al veel gaat veranderen. De enige die je kunt veranderen dat ben je zelf. Dat is ook leiderschap nemen over jouw leven. Je kunt niet verwachten van een partner of familie dat ze anders worden. Dat gaat niet werken. Dat heb je wellicht al eens geprobeerd.

Opstellingen met en zonder de paarden zijn hier zo helpend in

Om jou te helpen bewust te worden van de onderliggende thema’s helpen de paarden heel erg mee. Zij reageren, net als ik trouwens, op je energie. Hoe voel je je diep van binnen? Ze reageren niet vanuit het hoofd, maar vanuit het voelen, vanuit het hart. Zo mooi.
En het bijzondere is, dat ze ook helpen met het laten gaan van vastzittende patronen en overtuigingen. Ze willen dat het goed met jou gaat. En dat wil ik als begeleider natuurlijk ook. Dat je weer dat innerlijke vuurtje voelt branden, dat die verlangens weer naar boven komen. Dat je start met creëren van jouw leven waar je blij van wordt. Bewust leiderschap neemt over jouw leven. Vanuit liefde voor jezelf en voor jouw omgeving. 

♥♥♥