Wat doe jij als je een (innerlijke) blokkade tegenkomt op jouw weg?

Wat gebeurt er met jou als je (innerlijke) blokkades tegenkomt op jouw pad? Ga je ze uit de weg? Vermijd je ze? Wil je er het liefste met een boog omheen? Of doe je net of ze er niet zijn? (soort van struisvogeltactiek) Of maakt het dat je niet zo in de beweging komt? Terwijl je dat wel heel graag wilt diep van binnen?

Ik ben heel lang heel erg goed geweest in het (vaak onbewust trouwens) vermijden van mijn innerlijke blokkades. Omdat ik geen idee had wat er zou gebeuren als ik die blokkades aan zou gaan. Als ik ze zou verwelkomen. Wat ik dan zou gaan voelen, in mijn lijf, in mijn emoties. Eigenlijk een soort angst voor het onbekende. Angst om echt te gaan voelen. Alles wat er in mij zit. Ik wilde daar graag een soort van controle over hebben.

Totdat mijn mijn lijf HO zei

En ik er niet meer omheen kon. Ik mocht echt weer meer gaan voelen. Mezelf toestemming geven om mijn gevoel weer toe te laten. Ik besloot diep van binnen dat ik dit ook wilde. Ik begon aan een traject dat “de reis van mijn leven” heette. En dat is het ook echt geworden. Een begin van een reis, die mijn leven doorgaat. Want volgens mij houdt persoonlijke ontwikkeling nooit op. Misschien herken je dat ook wel, van die kantelpunten in je leven, waarvan je achteraf zegt; “Ja, dat heeft mij eigenlijk wel heel erg geholpen om persoonlijk te groeien, om voor mezelf te gaan kiezen.”

Het was voor mij het begin van een hele mooie reis

En ook het begin voor mij om weer echt te gaan voelen. Mijn lijf weer te voelen. Mijn levensenergie, mijn seksuele energie. Het was ook het begin om meer naar mezelf en mijn gedrag te gaan kijken. Ik kan je wel zeggen dat het een hele mooie persoonlijke ontwikkelingsreis is. Is dat altijd makkelijk? Nee, dat is het niet. Is het de moeite waard dan? Ja, helemaal! Ik merk dat ik steeds meer vrijer mezelf Ben en dat is zo fijn.

Voor mij is dit het begin geweest om weer Echt te gaan leven

De regie weer te hebben over mijn leven. Vanuit zelfleiderschap mijn leven te gaan leven. En ja, daar horen ook blokkades bij. Die zijn niet opeens weg. Sterker nog; die zul je altijd tegenkomen op jouw weg. Het maakt alleen een heel groot verschil hoe je ermee omgaat. Wil je ze weg hebben? Vermijd je ze? Of zie je ze, ben je je er bewust van, voel je de emotie die erbij opkomt en maak je dan een keuze, waar je blij van wordt? Die past bij wat jij wilt in jouw leven? Die blokkades zijn er dus, elke keer op een ander laagje. Voor mijn gevoel kom ik ze niet tegen om ze helemaal uit te pluizen, of om uit te zoeken waar iets vandaan komt, maar om ze er te laten zijn. Ze helpen mij om mij steeds meer te laten groeien. Mij steeds meer te gaan herinneren wie ik werkelijk ben. Zo oordeelloos mogelijk naar mezelf kijken en naar mensen in mijn omgeving. Mij steeds meer te verbinden met wat ik hier werkelijk kom doen op deze mooie wereld.

Hoe is dat voor jou?

Herken je hier iets van? Of heb je nooit innerlijke blokkades? 😊 Wat doe jij als je deze tegenkomt in jezelf? Vaak hebben we een innerlijke voorkeur om hiermee om te gaan. Als je die gaat herkennen is al een hele mooie stap. Als je de blokkade dan ook nog gaat erkennen(en niet weg wilt hebben) is dat een volgende mooie stap. Dat je hem/haar herkent, erkent, de emotie voelt, je gedrag erkent en het er laten zijn. Eigenlijk alsof je als een soort waarnemer naar jezelf en je gedrag kijkt. Zo oordeelloos mogelijk. (Want, oh, die stemmetjes in onszelf…) En dat je dan weer terugkomt in het nu, in je lijf. Echt gaat voelen. Wat voel ik nu? En welke keuze wil ik nu maken als ik naar mijn hart luister? Dit is niet iets wat je van de ene op de andere dag leert. Maar het is zeker te leren. Je kunt dit gaan trainen. Elke keer opnieuw. Echt je aandacht trainen. Elke keer weer naar je gevoel terug gaan. Mij heeft het heel erg geholpen om hier hulp bij te vragen. Alleen kom je een stukje op weg, met hulp kom je hier nog veel verder in.

En op een gegeven moment zul je merken dat het makkelijker gaat

Als je merkt dat je steeds dichter bij jezelf komt, bij wat je echt wilt in je leven, bij wie jij echt bent; dan zul je merken dat het makkelijker gaat, Omdat je blij wordt van je persoonlijke groei. Die met vallen en opstaan gaat. Maar je merkt dat je keuzes gaat maken die bij jou passen. Dat je steeds vrijer, blijer, lichter jezelf bent. Dat je steeds meer gaat voelen; je lijf, je levensenergie. Hoe mooi is dat? Ik ben dankbaar voor mijn persoonlijke ontwikkelingsreis; een reis die mijn leven heet. Jij?

Ik kwam vandaag deze mooie quote tegen:
‘Geluk is geen station waar je aankomt, maar een manier van reizen.’