Ken je dat gevoel, dat je voor de spiegel staat en het eerste dat je opvalt meestal niet die delen zijn van jezelf waar je heel blij van wordt?
Of dat je iets gedaan hebt wat niet helemaal naar je zin is gegaan en dat je dan afkeurende gedachten over jezelf krijgt?
Een vetrolletje hier, een rimpeltje daar, een moeilijk gesprek hier, een lastige ervaring daar….
Eigenlijk is het toch hartstikke jammer dat onze focus vaak naar die zaken gaat waar we niet blij van worden. Acceptatie is vaak makkelijker gezegd dan gedaan, maar wat als je nu eens je aandacht verplaatst naar die delen van jezelf die je heel mooi vindt? En dat je de lastige ervaringen ziet als groeimomenten naar een volgende stap in je leven?
Kijk eens in de spiegel en zie:
- Je stralende lach
- Je mooie haar
- Je prachtige borsten
- Een mooi mens
- Een wijze vrouw met levenservaring
- Een lieve vriendin
- Een prachtvrouw
- Enzovoort, enzovoort…
Hoe voelt dat? Wat gebeurt er dan met je van binnen?
Hoe vaak zeg jij dingen tegen jezelf waar je helemaal blij van wordt en van gaat stralen? En hoe vaak zijn er vroeger zinnen en dingen gezegd en gedaan waar je helemaal blij van werd? Of juist niet?
Vaak herinneren we ons die zinnen en dingen die gezegd en gedaan zijn waar je helemaal niet happy van werd en dat is zo jammer. Dat blijft dan in je geheugen en onderbewustzijn en lijf opgeslagen en beïnvloedt vaak hoe jij nu in het leven staat. Hoe jouw zelfbeeld nu is.
Zo kan ik me nog herinneren dat er ooit iemand tegen mij zei op de lagere school dat ik dik was. Ik voelde mij op dat moment helemaal niet dik, maar dat veranderde na die opmerking. Het is een hele tijd geleden en toch is dat toen opgeslagen op mijn “harde schijf”. Mijn zelfbeeld werd anders…
Ik ben blij dat ik nu anders naar mezelf kijk en dat ik blij ben met mezelf, met mijn gezonde lijf, inclusief vetrolletjes en rimpeltjes.. maar daar is wel wat tijd en wijze levenslessen overheen gegaan.
Kleine oefening
Dat begon door tegen mezelf te zeggen dat ik van mezelf houd, helemaal zoals ik nu ben! Gewoon voor de spiegel, kijkend in mijn ogen. Het is een kleine oefening die je dagelijks kunt doen. En voel, dat het wellicht in het begin onwennig en niet vanuit je hart komt, maar blijf volhouden! Je zult merken dat je blik naar jezelf liefdevoller en zachter wordt.
Eén van de dingen die mij hierin zeer geholpen heeft is dat ik te horen kreeg dat we perfect in evenwicht zijn, precies zoals we zijn op dit moment. Inclusief alle zaken, uiterlijk en innerlijk, die we wellicht liever kwijt dan rijk zijn…. Juist die zaken maken dat jij bent wie je bent op dit moment. Een prachtig mens dat uniek is in al zijn of haar levenservaringen en uiterlijk.
Is accepteren van jezelf moeilijk?
Het is een proces dat voor de één gemakkelijker is dan voor de ander. Maar 1 ding weet ik zeker: Het begint met liefde voor jezelf. Dus kijk in de spiegel en zeg vol overtuiging en vanuit je hart: “Ik houd van mezelf en ben perfect in evenwicht, zoals ik nu ben.” En kijk en voel wat er verandert….
Is het voor jou lastig en merk je dat je hier begeleiding in zou kunnen gebruiken? Maak dan een afspraak voor een kennismakingsgesprek en dan kunnen we kijken wat jou hierin belemmert en hoe ik je hierbij kan ondersteunen. Lees ook eens mijn artikel over de innerlijke criticus; een positief stukje van jezelf?